Psychoterapia

 

 

„ Psychologia jest nauką. Psychoterapia to sztuka.”

                              (McWilliams, 2011)

 

 

 

Wprowadzenie to ma na celu wyjaśnienie Państwu dlaczego być może właśnie w tej chwili czytają Państwo ten tekst. Od początku tworzenia naszych gabinetów myśleliśmy o tym, o czym chcemy teraz napisać. Każdy z nas zanim podjął decyzję, żeby zajmować się profesjonalnie psychoterapią - przeszedł długą drogę prób w zakresie jej rozumienia, a potem stosowania (szkolenie w zawodzie psychoterapeuty trwa min. 4 lata). W zdobywaniu doświadczeń pomagały nam liczne staże kliniczne, długoletnie szkolenia w zakresie psychoterapii, studia magisterskie - psychologiczne, a także mnóstwo różnych krótkoterminowych kursów, fakultetów i szkoleń specjalizacyjnych.

Wszystkie te doświadczenia doprowadziły nas do wspólnych wniosków. Wiemy,  że zmiany technologiczne, społeczne, ekonomiczne i polityczne ostatnich lat spowodowały, że powstało wiele więcej trudności, które przeżywane są przez rosnącą liczbę osób podejmującą leczenie, którego wcześniej nie brałyby pod uwagę.

Do naszych gabinetów psychoterapeutycznych zgłaszają się pacjenci z rozmaitymi postawami, z różnych też środowisk, czasami posiadają już doświadczenie prób rozwiązania swoich trudności – samotnie lub za pomocą innych specjalistów.  Na pierwsze sesje zjawiają się osoby: pobudzone, zawstydzone, w paraliżującym lęku, zaciętej wrogości, rozpaczliwej potrzebie pomocy, albo są niepewni czy podporządkowani. Czasem przysyłani przez rodziny, których nastawienie rozciąga się od radosnego oczekiwania po roszczeniową arogancję. Wszystkie te kłopoty łącznie z trudnościami w zmuszeniu się do mówienia w niektórych przypadkach musimy pokonać, żeby móc rozpocząć psychoterapię.

Zanim rozpoczniemy spotkania terapeutyczne przeprowadzamy diagnozę (psychologiczną i/lub psychiatryczną) mającą na celu wskazać nam obszary problemowe, uzyskać informację od pacjenta na temat zakłóceń, które chciałby usunąć. Zwykle są to cztery spotkania, które zmierzają do rozpoznania i przekazania już opracowanej informacji zwrotnej tj. diagnozy. Następnie staramy się ustalić czas trwania i częstotliwość spotkań w zależności od potrzeb, zwykle sesje zamykają się w czasie 50 minut i odbywają się 1-2 razy tygodniowo.

Zanim zawrzemy kontrakt terapeutyczny bierzemy pod uwagę też takie czynniki jak: miejsce spotkań,  możliwości psychoterapeuty i pacjenta w doborze intensywności psychoterapii, możliwości finansowe i warunki płatności. W kontrakcie terapeutycznym mogą zawierać się także dodatkowe zobowiązania tj. różne formy zabezpieczenia w razie pogorszenia samopoczucia itp. Wszystko to omawiamy podczas ostatniego spotkania diagnostycznego. Jeśli już zdecydujemy, że „chcemy iść przez dżunglę” jako pacjent, a terapeuta, że będzie towarzyszył pacjentowi w tej drodze i kiedy zostaną określone warunki  „podróży” jest to znak, że  można rozpoczynać psychoterapię!

Oprócz pacjenta i psychoterapeuty nad procesem psychoterapii pracuje jeszcze zwykle jedna osoba. Jest to superwizor, starszy/a stażem psychoterapeuta, który wspiera i dzieli się swoimi doświadczeniami ze swojej perspektywy  w różnych momentach psychoterapii, spotkania superwizyjne obejmują tylko psychoterapeutę i superwizora, fizycznie pacjent w nich nie uczestniczy. Psychoterapeuci w naszych gabinetach superwizują swoją pracę u psychoterapeutów superwizorów zrzeszonych w Polskim Towarzystwie Psychiatrycznym/Psychoanalitycznym.

W Centrum Psychoterapii i Diagnostyki Psychologicznej pracuje obecnie zespół specjalistów pracujących w kilku nurtach terapeutycznych: psychodynamicznym, behawioralno-poznawczym i integracyjnym.

JoomShaper